Świat Ognisty I

1933

Ur jest rdzeniem słowa oznaczającego Światło Ognia. Od niepamiętnych czasów ten Światłonośny Pierwiastek przyciągał serca licznych narodów.

Od dawnych Testamentów przejdźmy więc do osiągnięć przyszłości.

1. Żywioł ognia, najbardziej wszechobecny, najbardziej twórczy i najbardziej życiodajny, jest najmniej dostrzegany i doceniany. Mnóstwo pustych, marnych pojęć zajmuje ludzką świadomość, lecz to, co najcudowniejsze, wymyka się uwadze. Ludzie wadzą się o grosz na bazarze, ale nie chcą wyciągnąć ręki po skarb. Wiele rzeczy powiedzianych o sercu należy zastosować i do Świata Ognistego, ale ze wzmożoną siłą. Gwałtowny Ogień jest jak moc budowy kryształów. Jasnowidze nie przypadkiem spoglądali w kule, kryształowe sfery. Węgle gorejące potrzebne są do oczyszczenia świadomości, a tęczowy płomień potwierdza dążenie ducha. Mnóstwo jest przejawów działania Ognia, tworzących najbardziej zadziwiające warunki Bytu. Od najprostszych świetlnych ukształtowań dostępnych otwartemu oku aż po skomplikowane ognie serca — wszystko wprowadza nas w dziedzinę Świata Ognistego.

2. Obserwując znaki ogniste można dokonać podziału ludzi. Niektórzy wiecznie dążą i nie mogą istnieć bez tej podniosłej ruchliwości — bądźcie pewni, że ci należą do żywiołu ognia. Nawet błądząc nie mogą pozostawać w bezczynności. Przyjrzyjcie się, a zawsze znajdziecie w nich płomienną moc. Ale pośród bezruchu ziemi, pośród wahań wody i porywów powietrza nie szukajcie twórczego Ognia. Nie pragniemy szczególnie wywyższać ludzi ognistych, lecz musimy zgodnie z prawdą powiedzieć, że to oni poruszają świat. Nie należy zapominać, że tym ludziom wcale nie jest łatwo pośród innych żywiołów. Słuszna jest legenda o Aniele Ognistym z opalonymi skrzydłami. Gdy Anioł podąża na ratunek świata, jego fosforyzujące skrzydła, ocierając się o ziemskie skały, opalają się i traci on siły. Tak pokazana jest uderzająca różnica pomiędzy światami ziemskim i Ognistym.

Wzrok ziemski, nawet bardzo wyostrzony, zwykle nie dostrzega zjawisk subtelnych. Z kolei Świat Subtelny nie widzi ognistych mieszkańców, do których może przyprowadzić jedynie płomienne serce. Tak oto należy rozumieć cześć Ognia. Wśród potrzebnych ludzkich dążeń jest naturalne zjawisko Świata Ognistego. Od wczesnych lat oni jakby noszą na sobie odblask Ognia Wyższego. Jego iskry jakby zmuszają ich do unikania kontaktu z innymi elementami, które nie lubią tych ognistych oczu. Nie można jednak przejść ziemskiej drogi bez zetknięcia się z Ogniem, dlatego lepiej jest znać jego istotę.

3. Trzeba wskazywać, że napięcie Ognia odbija się na wszystkich funkcjach ciała. Nie należy zapominać, iż właśnie Ogień Przestrzeni może z jednej strony goić rany, z drugiej zaś wywoływać zapalenie tkanek. Zatem bądźmy ostrożni.

4. Wydawałoby się, że dostatecznie jasno powiedziano o Chrzcie Ognistym. Zostały ukazane ogniste języki nad głowami, jednakże ludzie nie chcą przyjąć rzeczywistości taką, jaka jest. Będą jak gdyby otaczać szacunkiem Pisma, ale nie zaakceptują ich w życiu. Nie wszyscy mogą przyjąć i spokojnie obserwować nieparzący płomień, jaki widzieliście, chociaż był on całkowicie realny, ze wszystkimi właściwościami ognia oprócz parzenia. Ale trzeba było mieć otwarte serce, by stać przed tym płomieniem. Ludzie uchwycili pospolity przejaw w postaci elektryczności, lecz bez zastosowania ognistych właściwości ludzkiego organizmu nie mogą się posunąć ku wysubtelnionym przejawom. Świt ludzkości nastanie wtedy, gdy pojmowanie Ognia wejdzie w życie.

5. Jeżeli mówimy o ogniu nieparzącym, to nie należy także zapominać o Ogniu, który pali. Gdy mniszka jęczy: «Płonę, płonę!», żaden lekarz nie wie, jak jej ulżyć. Próbuje nawet zastosować zimną wodę, zapominając, że oleju wodą nie da się zalać. Ogień można uśmierzyć tylko ogniem, inaczej mówiąc energią serca, która wydziela się przy tak zwanym magnetyzmie. Prądem leczymy zapłonięcia; mogą one powstawać w różnych ośrodkach. Jednak oczywiście główne niebezpieczeństwo będzie zagrażać sercu, splotowi słonecznemu i krtani. Te ośrodki, jako najbardziej syntetyczne, mogą podlegać najbardziej nieoczekiwanym atakom. Kto choć raz doświadczył ognia wewnętrznego, ten rozumie niebezpieczeństwo pożaru ośrodków. Wie, jak dotkliwe cierpienie powoduje wybuch ognia. Przy tym najczęściej człowiek nie jest winien, chyba że popadł w rozdrażnienie. Często pożar wybucha od postronnych wpływów, a w wypadku wysubtelnionego stanu — z przyczyn kosmicznych. Zmęczenie serca zaiste otwiera bramę wrogowi. Tak twórczy Ogień może się przekształcić w niszczycielski płomień. Trzeba to zapamiętać, gdyż wybuchy zaczynają się od małych rzeczy. Nie należy również zapominać o oszczędzaniu energii ognistej. Wielkim złem jest wyzyskiwanie bez potrzeby cudzej energii ognistej. Nie może Arhat okazać się wampirem — to podstawa życia. Dlatego mądre jest prawo wieczystego dawania. Wydaje się, że nie ma nic wspólnego między ofiarą a ogniem, lecz o płomiennej ofierze wspomina się we wszystkich Testamentach.

6. Należy przejawiać szczególną ostrożność. Możecie spostrzec, jak zmieniają się nawet obyczaje narodu. Tak niewiedza reaguje na ciśnienie atmosfery. Trzeba zauważyć, że ignorancja często umacnia podstawy ciemności. Można sobie wyobrazić, jak nierozwinięty mózg poddaje się przy milczeniu serca. Obyczaje narodu chylą się ku upadkowi jak uschnięta jabłoń. Obecnie istnieje wielkie niebezpieczeństwo ognistych epidemii.

Chaldejczycy dzielili wszystkie choroby podług żywiołów i byli niedalecy od prawdy, ponieważ żywioły i gwiazdy to główne warunki dla organizmu, zarówno kosmicznego, jak i ludzkiego.

7. Pomyślcie tylko, iż każdy z nas nosi w sobie jednolity Ogień, niezmienny dla całego Wszechświata. Nikt nie chce sobie wyobrazić, że w nim jest skarb kosmiczny. Żywioły nie są jednorakie dla całego Kosmosu; zmienność ich cech nie pozwala na uważanie ich za identyczne, lecz ogień serca łączy wszystkie konstrukcje świata. Należy myśleć o tej zalecie. Trzeba stosować ten skarb do całego układu życia. Jest tylko jedno Światło Ognia w całym Wszechświecie. My możemy pojąć zjawisko Ognia na największych odległościach. Nie ma w tym nic nadprzyrodzonego ani tajemniczego. Nawet uczeń niższego stopnia słyszał już o wszechprzenikającym Ogniu, tylko nie uświadomił sobie, że go stosuje.

8. Przejawianie się różnych ogni nie przeczy jedności istoty Ognia. Jedynie rytm napięcia zabarwia dostrzegalny płomień od srebra poprzez czerwonawe złoto do intensywnego rubinu. Rubin napięcia jest rzadki, bo nie każde serce może go wytrzymać.

9. Aby otrzymać i przyjąć Ogień jako drogę Hierarchii, drogę miłości i współczucia, należy bezpowrotnie utwierdzić się całym sercem; tylko tak małe gwiazdki zamienią się w płonące olbrzymy.

10. Ciasne czasy niech będą błogosławione. W takich właśnie czasach uczymy się odróżniać ważne od błahego. W dniach pomyślności zaciemnia się bystrość widzenia, a ta cecha jest szczególnie potrzebna przy zbliżaniu się do sfer ognistych. Ucisk i ciśnienie są tak cenne dlatego, że nie tylko zwiększają bystrość i ruchliwość, ale również wydobywają z naszego wnętrza nowe ognie. Niech Ogień Tary będzie szczególnie bliski. Pokochajmy nieoczekiwane jako źródło nowej radości. Zaprawdę najlepszy Ogień zapala się od radości. Dla nieświadomych ciasne czasy są zgrozą, lecz dla wiedzących są one tylko źródłem wydarzeń. Ogień nawet dalekie działania czyni bliskimi. To, co mówimy, wyda się komuś abstrakcją, ale będzie to oznaczać, że serce jego jest zimne i zagasł jego ogień. Wy już znacie żar serca i pojmujecie nieoczekiwanego Zwiastuna. Tak ważną jest rzeczą iść za Mistrzami, ażeby wyprzedzić decyzje ciemnych. Jedynie Ogień Mistrzów zapali śmiałość ducha. Należy cenić każde słowo o Mistrzach. Jeżeli nawet jest ono wymówione w niewiedzy, to jednak znajduje się w nim prana śmiałości. Niechaj we wszystkich zakątkach rozbrzmiewają słowa o Mistrzach. Wszak to są świece zapalone przed świątyniami. Wszak to są lampy Ognia Żywego, osłony przed chorobami. Uroczysty nastrój to klucz do zamka.

11. Przy pełnych napięcia zjawiskach ognistych można zauważyć pewien objaw zasadniczej cechy Ognia. Otaczające przedmioty stają się jak gdyby przejrzyste. Wy możecie to poświadczyć. Ogień jak gdyby przetwarza wszystkie ogniste treści i odsłania materię świetlistą leżącą u podstawy wszystkiego, co istnieje. To samo można powiedzieć o magnesie ognistego serca, które w swoisty sposób odsłania ognistą naturę wszystkiego, co się przybliża. Tak więc dzięki ognistemu sercu można obserwować cechy ogniste. Trzeba tylko znaleźć to serce i z całą troskliwością zastosować je do doświadczeń. Przy takich eksperymentach należy pamiętać, że odsłonięcie materii świetlistej może być nadzwyczaj niebezpieczne w niskich otaczających warunkach. Niebezpieczeństwo pełnego Samadhi zależy od tejże cechy Ognia. Niemniej nie sprzeciwiajcie się ognistym przejawom, jeżeli nie obciążają one serca. Przejawy w latach Armagedonu są oczywiście bardzo powikłane, gdyż rytm Ognia Przestrzeni i ognia podziemnego jest naruszony. Zwykle podobne zakłócenia rytmu nie są brane pod uwagę i przez to jeszcze bardziej wzmagają kosmiczny zamęt.

12. Zbliżające się fale ogniste są niezwykle przerażające, jeżeli się o nich nie wie i nie przyjmuje ich swoimi ogniami serca.

13. Słyszeliście o dzieciach, które mogą widzieć przez ciała stałe. Szukajcie rozwiązania w karmicznie ognistej naturze. Oczywiście to zupełnie odosobniony fizyczny fenomen, zwykle nie prowadzący do wyższych ognistych doświadczeń. Hatha Joga wymusza czynności poszczególnych ośrodków i można tylko żałować, że te częściowe wysiłki nie prowadzą do Radża Jogi i do Agni Jogi. Tak więc ćwiczenia fizyczne i ogniste są jedynie szkodliwe, naruszając otaczającą równowagę. Ogień jest wyższym żywiołem i zbliżenie się do niego powinno iść drogą świadomości wyższej. Tylko z jej pomocą można Ogień pojąć i pokochać.

14. Krew, krew — krzyczą na Zachodzie i na Wschodzie. Niezwykłe czasy! Zbawienny Ogień przez ignorancję zamienia się w niszczyciela!

15. Otocz się ogniem i stań się nietykalny — to najstarsze Przykazanie. Przy utracie subtelności ludzie zaczęli zapominać, na jaki Ogień wskazywali mędrcy. Ogień stał się fizyczny i zjawiły się magiczne kręgi Ognia. Tak oto ludzie zawsze pomniejszają swoją istotę. Oczywiście wszelki żywy Ogień jest uzdrawiający, lecz żadnej żywicy nie można porównać z Ogniem serca. Niech ludzie pamiętają chociaż o jakości Ognia ziemskiego, lecz zaprawdę nadszedł czas, by znowu zwrócić się do praźródła, inaczej bowiem nie można przekroczyć granicy, przed którą ludzkość już stoi. Wykorzystała ona i wywołała napięcie ziemskich sił oraz zaniepokoiła Moc Wyższą. Tylko Ogniście oświecona świadomość może połączyć naruszony most wznoszenia się.

16. Czy można przekształcić się z ognistego żywiołu w istotę innych energii? — Nie można. Natomiast z innych żywiołów można przeobrazić się w ognistą istotę, gdyż ogień jest wszechobecny. Oczywiście te skoki nie są łatwe. Potrzebny jest wielki wysiłek ducha, by serce zwróciło się ku zjednoczeniu z energią wyższą. Lecz ogniste bramy nie są zamknięte — pukajcie, a otworzą się wam. Tak więc wszystkie Nauki Duchowe wzywają do Chrztu Ognistego.

17. Zoroaster opisał istotę odporności ognistej. On pokazywał, że ludzie z każdego poru skóry mogą wywoływać ogniste promienie, które niszczą wszystkie szkodniki. Człowieka osłoniętego obronnym pancerzem nie może dosięgnąć żadna zaraza. Można wzmocnić to napięcie jednością z Hierarchią. Tak oto serce staje się jako słońce spalające wszystkie bakterie.

18. Zarazki raka oczywiście istnieją, przede wszystkim można je dostrzec i zabić Ogniem serca. Jeżeli brak energii psychicznej sprzyja ich rozwojowi, to Ogień serca, jako wyższy wyraz świadomości, zabija je. Naturalnie wszystko, co wyższa energia z łatwością spopiela, może być do pewnego stopnia złagodzone ogniem fizycznym. Korzenie wielu roślin zawierają w sobie znaczną ilość ogni roślinnych i dlatego mogą być pożyteczne tam, gdzie Ognie serca jeszcze nie działają.

19. Wiecie już, jakie znaczenie ma trzydzieści lat życia dla przejawów ognistych, lecz szczególnie należy chronić organizm do lat siedmiu. U najbardziej nawet rozwiniętych dzieci nigdy nie należy gwałcić natury — ogień nie znosi przemocy. Trzeba umieć otworzyć drzwi, lecz wszelka przemoc może wywołać szkodę nie do naprawienia. Z drugiej strony nie należy zbytnio ułatwiać dążenia dziecka, gdyż zbytnia pomoc doprowadza do słabości. Zapowiedziana jest Złota Droga. Ogień wymaga ostrożnego obchodzenia się we wszystkich przejawach. Jasnowidzenie i jasnosłyszenie w istocie są ogniowidzeniem i ogniosłyszeniem. Ogień jest potrzebny jako pośrednik wszystkich wzniosłych czynów. Mówiliśmy o sercu sześćset razy, jesteśmy również gotowi powtarzać o znaczeniu Ognia sześćset sześćdziesiąt sześć razy, byleby utrwalić określenie Ognia jako podnoszącego uroczysty nastrój. Ludzie nie mogą żyć bez kierowania się ku Ogniowi, bądź w ziemskim, bądź w Subtelnym Świecie zwracają się ku wyższemu pośrednictwu. Mówimy nie o Ogniochwalstwie, gdyż znajdą się leniwi ignoranci i fanatycy, którzy będą usiłowali wnieść to bezsensowne oskarżenie. Mówię o wyższym poznaniu, które doprowadzi nasze ciało subtelne do Świata Ognistego.

20. Każdy sternik powie wam, żeby nie obracać sterem zbyt gwałtownie. Jeszcze więcej trzeba powiedzieć o ludzkiej świadomości. Kryształ ten tworzy się powoli, lecz każda chwila nawarstwienia jest radością przestrzenną. Serce bije u każdego, lecz istotę ognistą zauważa się rzadko, dlatego mówimy o Ogniu nie zawsze, lecz tylko tam, gdzie Ogień jest już nawarstwiony.

21. Oko ludzkie nie odbiera najsilniejszych wibracji elektrycznych. To samo się dzieje w stosunku do gradacji ognistych. Między innymi ta okoliczność będzie zawsze przeszkadzała Nauce o Ogniu. Niewielkie przejawy energii ognistych będą odczuwalne i tym samym dopuszczalne, lecz przejawy wyższe i subtelniejsze staną się nieuchwytne dla współczesnego aparatu i dla świadomości, która karmicznie nie przybliżała się do żywiołu Ognia. Współcześni niełatwo godzą się z niedoskonałością organizmu, a tym bardziej ze swym brakiem doświadczenia. Taki sprzeciw staje się wielką przeszkodą i zamiast posuwania się naprzód wypada tracić cenny czas na wpajanie pojęcia o jakości Ognia. Przy powtórzeniach o jakości Ognia następuje pożyteczne nawarstwienie, które niezatarcie pozostaje w mózgu. Cóż robić, niech chociaż mózgiem przyjmą ci, którzy nie mogą przyjąć sercem. Naszym obowiązkiem jest zaproponować najkrótsze drogi, lecz znajdzie się cierpliwość i do postępowania najdłuższymi drogami. Główna podstawa niewzruszoności polega na tym, że w sercu swym wiecie, iż nie ma innej drogi i dlatego Świat Subtelny wieńczy się tylko Ogniem. Istota nasza nie tylko to wie, ale i odczuwa.

22. Nieodczuwanie wyższych prądów Ognia trochę przypomina przyzwyczajenie kapłana do prądów Świątyni wskutek spowszednienia. Naturalnie Święci, wyższe Duchy, objęci strugami ognia, nie dostrzegali tego wyższego zjawiska. Oczywiście żyjący w Świecie Subtelnym nie odczuwają jego osobliwości, jak również złączeni z Ogniem nie uznają tego stanu za niezwykły. Muzyk‑wirtuoz nie uważa za szczególne, gdy gra przepięknie; to dla niego naturalne. Również i Świat Ognisty zstępuje do ziemskiego stanu i złączeni z nim ludzie tracą odczucie niezwykłości.

23. Przystępując do przejawów Ognia będziemy mieli na uwadze różne stopnie. Tak zwane przechodzenie przez Ogień będzie całkowicie różne. Niżsi fakirzy nacierają ciało popiołem z pyłem mineralnym i tym nadają mu pewną wytrzymałość na Ogień. Oczywiście to czysto cielesne, zewnętrzne działanie nie może być interesujące. Joginowie przechodząc przez Ogień wywołują jako przeciwdziałanie energię serca. Przy tym Ogień wewnętrzny przebija się przez pory skóry i będąc potężniejszym od Ognia ziemskiego, tworzy mocny ochronny pancerz. Tacy joginowie mogą bez szkody przeprowadzać przez Ogień tych, którzy pragną podążać za nimi. Jogin rozszerza swą energię na idących za nim, jeżeli ci potrafią całkowicie przenieść swą świadomość w jego serce. Warunek całkowitego przeniesienia świadomości w serce Przywódcy jest w ogóle charakterystyczny dla działań ognistych.

24. Powie ktoś, że Ogień jako żywioł jest nieuchwytny dla obserwacji. Powiedzcie — objawia się on nawet bardziej niż inne żywioły. Czyż przy obserwacjach organizmu ziemia lub woda są dla człowieka bardziej jawne? Ogień łatwiej przejawia się i w temperaturze, i w pulsie, a co najważniejsze, w tym drżeniu, które towarzyszy wszystkim zjawiskom ognistym. To nie jest drżenie lęku, lecz złączenie się z pulsem żywiołu. Czyż obcowanie z ziemią lub wodą wywołuje drżenie? Lecz Ogień, nawet w małym rozmiarze, daje niezwykłe odczucie. Niech więc nikt nie mówi o nieosiągalności Ognia Przestrzeni.

25. Szczególnie cenne jest uchwycenie w swym sercu obcowania z istotą ognistą. Średniowiecze oczywiście dodałoby do tego i płomienie stosu. Lecz nawet w tamtych czasach znajdowali się ludzie silni, którzy nie bali się mówić o tym, co widzieli i co w sobie odczuwali.

26. Wąż ognisty unoszący się nad Kielichem w postaci żmii Mojżesza, jak arabska ósemka, pokazuje napięcie Kielicha, gdyż jest on pełen Ognia. Nawarstwienie i osady w Kielichu są produktem ognistym. Jesteśmy więc przede wszystkim istotami Ognistymi. Tylko w tym przekonaniu zaczniemy rozwijać w sobie tak zwane Skrzydła Ogniste.

Czyż nie ogniste krople pukają do was? Czyż nie ogniste fale nasilają rytm? Niech każda wzmianka o Ogniu posłuży do napełnienia się uroczystym nastrojem.

27. Obserwacja ludzi kochających strukturę płomienia doprowadza do nowych wniosków. Zbliżając się do Ognia zaczynamy poznawać rytm energii, która stwarza wszelkie połączenia. Należy polubić ten żywioł z całym zrozumieniem, inaczej mówiąc, myślami posłusznymi przestrzeni. Gdy jesteśmy gotowi przetrwać jako ziemskie krasnoludki, musimy pamiętać że najlepsze krasnoludki służą Ogniowi. Trzeba zrozumieć, że nawet niższe świadomości dążą wzwyż. W bajkach również mówi się o krasnoludkach, które nie mogą żyć bez wierności dla istot ognistych. W ten sposób starożytni starali się zaszczepić w dziecięcej świadomości ogniste wyobrażenia. Obecnie zaś nauka poprzez teorie kalorii i astrochemię daje tę samą bajkę o wielkim Ogniu. Wyjątkowość ognistych zjawisk jednakże nie pozwala przeciętnemu człowiekowi wprowadzić pojęcia Ognia w życie codzienne, tym samym Ogień pozostaje w obrębie niepożądanej abstrakcji. To ograniczenie musimy odrzucić. Mówię jako lekarz.

Twierdzę, że służąc Ogniowi, przejdziemy przez wszystkie przepaści! Jeśli dla latających aparatów potrzebny jest specjalny gaz, to o ileż bardziej potrzebna jest najsubtelniejsza energia dla podniesienia ducha!

28. Bohaterstwa duchowe i wszystkie heroiczne czyny to działania ogniste. Wyższa energia przenosi ludzi ponad przepaści. Może paść pytanie: Czyż nie ognista energia uczestniczy w dokonaniu zbrodni w uniesieniu? Istotnie, ta sama energia może podnieść okrwawiony nóż i dlatego nie radzimy zamieniać Ognia Łaski na płomień niszczenia. Oprócz szkody osobistej płomień niszczący przynosi zarazę otaczającej przestrzeni. Co więcej, zły płomień jest rozdmuchiwany przez rozkładające wiry niższych warstw. Dawno powiedziano, że grzesznicy sami opalają piekło. Sami ludzie odpowiedzialni są za zło. Przy tym nie uświadamiają sobie ogromnej ilości zła i nie chcą przyznać, skąd pochodzą te okropne oparzenia. W różnych krajach widzieliście różne wyobrażenia piekła. Jeśli te formy są zrealizowane na ziemi, tym samym istnieją one i w Świecie Subtelnym. O, jakże na ziemi trzeba unikać wszystkiego, co szkaradne! Ogień Łaski tworzy najpiękniejsze przeobrażenia. Bądźmy więc tymi pracowitymi i błogosławionymi kowalami. Błogosławione Ognie są wysoko unoszone przez wiry dalekich światów.

Niegdyś stosowano próby ognia. Przy tym neofita zbliżał się do Ognia, i Ogień przy dotyku prawdy kierował się w górę, a nieprawda wykrzywiała płomień. Przy całej niedoskonałości próba taka przypominała o możliwości oddziaływania Ognia.

29. Widzieliście Nasze przyrządy do pomiaru ciśnienia Ognia. Wydostający się płomień wykazuje przerażające ciśnienie. Ognista natura znajduje się pod ciśnieniem wielu atmosfer i aby się rozpłomienić, należy wzmacniać naciski. Jeżeli płomień się ukształtował i wyrwał, oznacza to, że ciśnienie jego i moc są niezwykłe.

30. Znalazłszy się poza granicami trzech wymiarów, nawet najbardziej opanowany człowiek przerazi się, jeżeli serce jego nie jest przygotowane do następnego poznania. Nie można przeskoczyć z jednego stanu do drugiego bez ognistego zahartowania. Nie można przyjąć piękna i wspaniałości Świata Subtelnego bez równoczesnego wysubtelnienia serca. Można w ciemności stać bezmyślnie przed najpiękniejszymi dziełami sztuki, bo przecież ciemnota tkwi w nas samych! Ogień przestrzenny można zapalić tylko Ogniem serca. Wiele razy mówiło się, że wielki Ogień przejawia się naszym sercem. A zatem, jeśli ktoś pozostaje w ciemności, niechaj wini tylko samego siebie. Straszne jest jednak pozostawać w ciemnościach czwartego wymiaru, i wszystkie następne wymiary przekształcają się w straszliwe grymasy bez oświetlenia Ogniem serca.

* * * Koniec fragmentu pierwszego * * *